piątek, 25 lutego 2011

Z Hollywood do Nadarzyna – dokumentalne kino autorskie Piotra Stasika

źródło: www.polishdocs.pl

Po pokazach w Hollywood Kino Nokowe odwiedzi Piotr Stasik z nagrodzonym Złotą Żabą „Końcem Lata”. Zobaczymy również „Ponad chodnikami” tego samego reżysera. Zapraszamy 18 marca (piątek) o godzinie 19.00 do siedziby NOK. WSTĘP WOLNY!

Nieczęsto się zdarza by polski reżyser prezentował w amerykańskiej stolicy przemysłu filmowego kameralny autorski dokument zrealizowany w Rosji (akcja filmu rozgrywa się w rosyjskiej szkole kadetów). Projekcja „Końca Lata”odbyła się w ramach Plus Camerimage 2010 Winners Show w Beverly Hills.

Wcześniej Piotr Stasik, który jest również autorem zdjęć do tego filmu zdobył Złotą Żabę na Międzynarodowym Festiwalu Plus Camerimage 2010 – największym i najbardziej znanym festiwalu poświęconym sztuce zdjęć filmowych.  

W werdykcie jury znalazło się takie oto uzasadnienie: "(...) za dużą wrażliwość w obserwacji i kompozycji obrazu, który jest spójny w stylistyce i tonach oraz za intymność, z jaką kamera podchodzi do tematu."

Piotr Stasik (reżyser, scenarzysta i autor zdjęć w jednej osobie) tak pisze o swoim filmie:

Dwa lata temu, podczas pobytu w domu moich rodziców na wsi, szukałem jakiejś książki do czytania. Zamiast niej znalazłem swoje stare pamiętniki. Byłem zaskoczony, bo okazało się, że najstarsze pisałem, mając 8 lat. Dwa tygodnie później znalazłem się w Penzie - 700 km za Moskwą. Prowincjonalna Rosja wygląda jak Polska 20 lat temu. Miałem poczucie, jakbym znalazł się w scenografii swojego dzieciństwa. Przez przypadek trafiłem do szkoły kadetów. Zobaczyłem maszerujących w kolumnie chłopców ubranych w wojskowe mundury. Najmłodsi mieli 7 lat, najstarsi 17. Odnalezienie pamiętników i wizyta w szkole sprawiły, że wróciłem wspomnieniami do czasów dzieciństwa i postanowiłem zrobić o tym film. Spośród 400 uczniów szkoły wybrałem 5 bohaterów filmu. Najmłodszy ma 8 lat, najstarszy 17. W każdym odkryłem cząstkę siebie sprzed lat. Przyjrzałem się z kamerą, jak wygląda ich zwykły dzień. Powstał film, który z jednej strony jest podróżą w czasy dzieciństwa, z drugiej - opowieścią o niełatwym losie współczesnej Rosji. Kiedy kończy się nasze dzieciństwo? Co tracimy, gdy stajemy się dorośli?

W piątkowy wieczór zobaczymy również krótkometrażowy dokument pt. „Ponad chodnikami” (tym razem Piotr Stasik jest autorem scenariusza, reżyserem, montażystą i producentem filmu).

Jest to opowieść o nastoletnim, introwertycznym pianiście ze Szklarskiej Poręby. Do komunikacji ze światem służy mu muzyka (w filmie nie powie ani jednego słowa). „Pewnego dnia chłopak otrzymuje zaproszenie na warsztaty muzyczne "Agrafka muzyczna" organizowane przez fundację J & S Pro Bono Poloniae. Spotyka tam swojego mistrza - węgierskiego pianistę Szabolcsa Esztenyi grającego muzykę współczesną.”To nadzwyczaj ważne wydarzenie w jego życiu.

Piotr Stasik - socjolog (absolwent Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW), reżyser filmów dokumentalnych (absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Andrzeja Wajdy). Zrealizował m.in. "7 razy Moskwa", "Po kolei", „Ponad chodnikami”, „Koniec Lata”. Autor filmów i reportaży fotograficznych o projektach społecznych, a także Członek Zarządu i współzałożyciel Towarzystwa Inicjatyw Twórczych "ę" (wcześniej był jego prezesem). Koordynator projektu "Przedszkole filmowe" (warsztaty filmu dokumentalnego dla młodzieży organizowane przez Szkołę Wajdy i Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”.  Od 1996 roku zaangażowany w pracę w organizacjach pozarządowych.

Linki:

http://centralafilm.pl/ 

http://www.pluscamerimage.pl/index.php?lang=pl&pg=da1cf84e05b3dfb

http://www.pluscamerimage.pl/index.php?lang=pl&pg=3457

http://www.e.org.pl/ludzie.html

http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/4222786

piątek, 14 stycznia 2011

"Boisko Bezdomnych" - Spotkanie z Marcinem Dorocińskim

fot. Marek Zdrzyłowskifot. Marek Zdrzyłowski

fot. Maria Kołeckafot. Maria Kołeckafot. Maria Kołecka

Kto nie był – niech żałuje. Świetny film i spotkanie z ciepłym, otwartym i pełnym pozytywnej energii człowiekiem. Były chwile wzruszenia i wybuchy śmiechu. Marcin Dorociński okazał się nie tylko znakomitym aktorem, ale również fantastycznym gościem (w podwójnym tego słowa znaczeniu ;))

Mnie najbardziej zapadła w pamięć opowieść o leczniczym działaniu zawodu aktora oraz... „dojrzewalnia kostiumów”. To ostatnie to mój prywatny termin ukuty dla jednej z opowieści z planu „Boiska Bezdomnych”. Pamiętają Państwo której?

Przy okazji serdecznie zapraszam widzów Nokowego Kina do pisania własnych relacji ze spotkań i własnych filmowych recenzji. Teksty proszę przesyłać na mojego maila: d.suwalska@nok.pl

Najciekawsze opublikujemy!

Dorota Suwalska

niedziela, 9 stycznia 2011

Wyniki Plebiscytu

Miło mi poinformować, że Kino Nokowe zajęło trzecie miejsce w plebiscycie "Najlepsza impreza kulturalna roku 2010" zorganizowanym przez portal Grodzio.pl

wtorek, 28 grudnia 2010

Pełne nadziei „Boisko Bezdomnych” i Marcin Dorociński w Kinie Nokowym!

źródło: www.gutekfilm.pl

„(...) po prostu fajna opowieść o nieszczęśliwych ludziach, którzy znaleźli wspólny cel” – pisze na Filmwebie bananekm23. „Ciepła (...) opowieść o zimnej i nieprzyjemnej rzeczywistości.” – dodaje dezet2. „Dorociński zagrał po prostu genialnie” – zachwyca się 486069 big_removsky. W styczniu w Kinie Nokowym wielokrotnie nagradzane „Boisko Bezdomnych”. Po projekcji spotkanie z odtwórcą głównej roli Marcinem Dorocińskim. Zapraszamy 7 stycznia o godz. 19.00 do siedziby NOK.

Temat filmu zaczerpnięty został z życia. Reprezentacja Polski odniosła sukces w Mistrzostwach Świata Bezdomnych. A to, jak mówi reżyserka filmu Kasia Adamik, „od razu uruchamia wyobraźnię. Bezdomność to temat głęboki i poważny, a sport nadaje tej sprawie pewien optymistyczny, pozytywny wymiar.”

Sukces polskiej drużyny już wcześniej zainspirował Mirosława Dembińskiego (warto w tym miejscu przypomnieć, że reżyser ten gościł u nas w marcu 2009 r. z dwoma przejmującymi filmami dokumentalnymi o paralotniarstwie). Tak powstała telenowela dokumentalna "Przegrani i zwycięzcy" (2004), która wygrała łódzki Festiwal Mediów "Człowiek w zagrożeniu".

Pochodzącej z filmowej rodziny reżyserce (córka Agnieszki Holland i Laco Adamika) nie chodziło jednak o fabularną powtórkę tamtego filmu. O bohaterach dokumentu Dembińskiego dowiedziała się prawie wszystkiego. Interesowało ją jednak przedstawienie tych postaci w sposób bardziej filmowy. W drużynie jest m.in. były marynarz, niedoszły radziecki kosmonauta, bezrobotny górnik, były ksiądz-alkoholik i bankowiec. Zależało mi również na tym, by ukazać możliwie najpełniej przyczyny ich bezdomności, pokazać, jak łatwo można stać się człowiekiem mieszkającym na ulicy.” - wyjaśnia - W pierwszej fazie przygotowań chodziłam po noclegowniach i schroniskach, rozmawiałam z mieszkającymi tam ludźmi. Miałam też kontakt z tymi, którzy przebywają w ośrodkach i próbują wyjść z bezdomności. Najbardziej szokujące było dla mnie, że tak mało potrzeba, by stać się jednym z nich. Czasami wystarczy tylko trochę się zachwiać. A droga powrotu nie jest łatwa.

O ile pierwsza część filmu jest „ciemniejsza, bardziej realistyczna”, o tyle w miarę rozwoju akcji „przechodzimy w stronę światła, ale to przejście odbywa się jakby mimochodem.”

Po serii filmów dotykających trudnych problemów społecznych (bezrobocie, przemoc w rodzinie, alkoholizm, bezdomność), by wymienić takie tytuły jak 'Cześć, Tereska', 'Edi',  'Komornik', 'Plac Zbawiciela', pojawił się wreszcie film niby podobny, a jednak inny. Jest w nim optymizm, wiara w człowieka, w jego szlachetność. I wcale nie wypada to kiczowato i nieprawdziwie na ekranie.” - pisze Sławomir Zygmunt

Aktora mieliśmy już okazję oglądać w Nadarzynie w filmie Macieja Wojtyszki „Ogród Luizy”.

Warto, przy okazji wspomnieć, że „Boisko Bezdomnych” to już kolejny, w Kinie Nokowym, film uhonorowany na Festiwalu Filmów Optymistycznych "Happy End" (nagroda dla najlepszego filmu fabularnego profesjonalnego i nagroda dla najlepszej reżyserki). W ten sposób podtrzymujemy tradycję pokazywania filmów, które, nie unikając trudnych tematów, potrafią przedstawić je w taki sposób, by widz wyszedł z kina z uczuciem nadziei i pogodą ducha.

Boisko Bezdomnych: Polska, 2008; 119 min. Reżyseria: Kasia Adamik. Scenariusz: Przemysław Nowakowski na podstawie podstawie pomysłu-scenariusza Kasi Adamik i Agnieszki Holland. Zdjęcia: Jacek Petrycki. Produkcja: Studio Filmowe Tor.

Marcin Grzegorz Dorociński (ur. 22 czerwca 1973 w Milanówku) – polski aktor teatralny telewizyjny i filmowy.

Jego ojciec był kowalem. Ma trzech braci - jednego młodszego i dwóch starszych, którzy zostali policjantami. Dorastał w Kłudzienku, 40 km na zachód od Warszawy. O szkole aktorskiej zaczął myśleć pod koniec technikum w Grodzisku Mazowieckim, gdzie brał udział w akademiach szkolnych. W podjęciu decyzji pomogła mu Izabela Kust, nauczyciel historii i Ewa Różbicka, która przygotowywała grupkę przyszłych aktorów, i jego przyjaciel Gerard Położyński, dzięki któremu kilka tygodni przed egzaminami na studia wystąpił na festynie w Domu Kultury w Pruszkowie. Dorabiał jako ochroniarz w klubie Blue Velvet, prowadził prezentację szamponu i golarki, był kelnerem w Quchni Artystycznej.

W 1996 roku debiutował na ekranie niewielką rolą studenta w kontrowersyjnym filmie Andrzeja Żuławskiego „Szamanka” i serialu Jana Łomnickiego „Dom”. Rok później na XV Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobył wyróżnienie za rolę Kreona w „Antygonie” Sofoklesa, ukończył Akademię Teatralną w Warszawie i związał się z warszawskim Teatrem Dramatycznym. Występował także gościnnie w Teatrze Ateneum(...) Pojawiał się w serialach: „Ekstradycja 3” (1998), „Na dobre i na złe” (1999, 2007), „Dom” (2000), „Rodzina zastępcza” (2000), i „Sfora” (2002). W adaptacji powieści Stefana Żeromskiego „Przedwiośnie” (2001) w reżyserii Filipa Bajona wcielił się w postać Antoniego Lulka.

W 2001 roku na II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Estradowej w Warszawie otrzymał Grand Prix im. Ludwika Sempolińskiego za wykonanie piosenki "Kiedy Łukasz się zamyśli". W sitcomie TV-Gdynia „Lokatorzy” (2003) wystąpił jako Feliks Benta, gwiazdor serialu "Życie na bieżąco". Kreacja podkomisarza Sławomira 'Despero' Desperskiego w kryminalnym filmie sensacyjnym Patryka Vegi „PitBull” (2005) przyniosła mu nagrodę im. Zbigniewa Cybulskiego i nagrodę Jantar'2005 za najlepszą rolę męską na Festiwalu Debiutów Filmowych "Młodzi i Film" w Koszalinie. Za rolę gangstera Fabiana 'Fabio' Sawickiego w filmie Macieja Wojtyszki „Ogród Luizy” (2007) został uhonorowany nagrodą na XXXII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W sitcomie TVN „Hela w opałach” (2007) zagrał postać Romana Trojańskiego, byłego męża Heli i ojca jej dzieci.

Sukcesem okazała się również rola Dorocińskiego w znakomitym filmie”Rewers” (2009)


Źródła: fimweb, wikipedia, www.cialo-umysl-dusza.pl

"Najlepsza impreza kulturalna roku 2010"

Jeszcze do końca tego roku można głosować na Kino Nokowe w plebiscycie "Najlepsza impreza kulturalna roku 2010" organizowanym przez portal grodzio.pl

wtorek, 21 grudnia 2010

Ciepłych, radosnych

Świąt Bożego Narodzenia 

i znakomitych filmów

w Nowym Roku 

życzą nokowej publiczności 

dyrektor i pracownicy NOK 

sobota, 18 grudnia 2010

Kino Nokowe - najlepszą imprezą kulturalną roku? :)

Miło mi poinformować, że Kino Nokowe bierze udział w plebiscycie -"Najlepsza impreza kulturalna roku 2010" zorganizowanym przez portal Grodzio.pl ( http://grodzio.pl/ - serwis informacyjny Grodziska Mazowieckiego i okolic). Zapraszamy do głosowania wszystkich, którzy uważają, że nasza nadarzyńska impreza na to miano zasługuje :) 

Głosowanie trwa do końca roku! Można również zamieszczać komentarze na temat imprezy :)