Lech Majewski w Kinie Nokowym

źródło: http://www.filmweb.pl/Angelus

Na 6 grudnia przygotowaliśmy niezwykły prezent dla miłośników kina - spotkanie z jednym z najbardziej oryginalnych, wszechstronnych i cenionych na świecie polskich artystów. Gościem Kina Nokowego będzie Lech Majewski – reżyser filmowy i teatralny, pisarz, poeta i malarz, członek Gildii Reżyserów Amerykańskich i Europejskiej Akademii Filmowej. 

Zobaczymy obsypany nagrodami (m.in. Grand Prix Camerimage i nagroda im. Federico Felliniego) film pt. „Angelus” zwany często "śląskim 'Sto lat samotności'". Zapraszamy 6 grudnia (piątek) na godzinę 19.00 do siedziby NOK.

(…) Lech Majewski mógłby należeć do medycejskiej Akademii Neoplatońskiej. Wciąż w podróży, poszukujący, pragnie poczucia wolności i przekracza zarówno granice krajów, jak i gatunków sztuki. Obrazy, spektakle, filmy, książki, instalacje i opery realizuje w USA, Brazylii, Anglii, w rodzinnej Polsce, w Niemczech, na Litwie i we Włoszech. Buduje swoje wizje z pierwotnych znaczeń, często ukrytych, wymagających ezoterycznej wiedzy, i czyni to w czasach wrogich kontemplacji, wrogich tradycji odczytywania symboli. W czasach promujących jedynie szybkość, łatwość i merkantylność jego utwory zanurzają nas w głąb, w gęstniejącą substancję tajemnicy, gdyż są podróżą w nieznane. (Paul Langham, źródło: okładka książki "Metafizyka")

Urodził się w Katowicach. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych i reżyserię w PWSFTViT w Łodzi. Zrealizowana podczas studiów etiuda dokumentalna (Grand Hotel, 1975) zdobyła Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych, a pełnometrażowy debiut fabularny „Rycerz” (1980) został wysoko oceniony przez krytyków filmowych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Dzięki pochlebnym recenzjom, m. in. w "Timesie" reżyser został zaproszony do Cambridge na Festiwal Kultury Średniowieczne".

Potem przyszły kolejne sukcesy. Jest ich tak wiele, że z konieczności graniczę się do najważniejszych.

W 1982 Majewski wyreżyserował na Tamizie Odyseję Homera. Jednym z "inwestorów" spektaklu był Samuel Beckett. Przedstawienie zwróciło uwagę Michaela Hausmana, producenta m.in. "Amadeusza" Milosza Formana. Autora zaproszono do Stanów Zjednoczonych, gdzie zrealizował film „Lot Świerkowej Gęsi”, oparty na swojej debiutanckiej powieści Kasztanaja, w którym wzięła udział m. in. Betsy Blair (laureatka Oscara za rolę w filmie "Marty".)

W 1986 reżyser udał się do Rio de Janeiro, gdzie wspólnie z Ronaldem Biggsem, "mózgiem" słynnego napadu stulecia w Anglii, napisła scenariusz i zrealizował film „Prisoner of Rio”. Obraz dystrybuowany był przez Columbia Pictures - TriStar odniósł wielki sukces komercyjny.

Dwa lata później Majewski przeniósł się do Hollywood i rozpoczął współpracę ze studiem Davida Lyncha "Propoganda Films". Tam powstała  „Ewangelia według Harry'ego”. W filmie zadebiutował późniejszy odtwórca roli Aragorna we "Władcy Pierścieni" - Viggo Mortensen.  

Kolejnym przedsięwzięciem wszechstronnego reżysera była opera „Król Ubu” z muzyką Krzysztofa Pendereckiego (premiera w Teatrze Wielkim w Łodzi) uhonorowano Złotą Maską za najlepszy spektakl sezonu oraz Złotym Orfeuszem Warszawskiej Jesieni w 1994 roku.  

W 1995 roku w Heilbronn w Niemczech Majewski wystawił sztukę „The Black Rider” autorstwa Boba Wilsona, Toma Waitsa i Williama Burroughsa. Przedstawienie otrzymało nagrodę Kilianpreis za najlepszą reżyserię w sezonie 1994/95.  

W tym samym roku Lech Majewski został jednym z producentów filmu „Basquiat” opartego na własnym scenariuszu, w którym zagrali m. in. Gary Oldman, Benicio del Toro, Dennis Hopper, Tatum O'Neil, Courtney Love i David Bowie jako Andy Warhol.  

W 1996 zadebiutował jako kompozytor - wspólnie z Józefem Skrzekiem stworzył muzykę i libretto do autobiograficznej opery „Pokój Saren” (prapremiera w Operze Śląskiej). Międzynarodowy Instytut Teatru wybrał ten spektakl do grona dwunastu najlepszych oper współczesnych spośród przeszło sześciuset powstałych w latach dziewięćdziesiątych i nagrodził go w 1998 w Düsseldorfie. "Pokój Saren" uhonorowano także Złotą Maską. Na podstawie opery Lech Majewski nakręcił film pod tym samym tytułem, prezentowany m. in. w nowojorskim Museum of Modern Art, Galerie Nationale du Jeu de Paume w Paryżu, Museum of Fine Arts w Buenos Aires oraz na weneckim Biennale.  

W roku 1999 powstał film pt „Wojaczek” - zdobywca ponad 20 nagród, w tym tytułu Najlepszego Europejskiego Niezależnego Filmu w roku 2000 w Barcelonie, Najlepszego Filmu Europejskiego w Corato i Grand Prix w Kłajpedzie. Odtwórca głównej roli - Krzysztof Siwczyk - otrzymał nominację Europejskiej Akademii Filmowej na Najlepszego Aktora Europejskiego.

W 2003 Majewski zrealizował film „Ogród rozkoszy ziemskich” (na podstawie wydanej w 2002 roku książki „Metafizyka”) nagrodzony Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rzymie (2004 rok).  

W 2005 roku miały miejsce dwie duże retrospektywy prac Lecha Majewskiego: pierwsza w Buenos Aires i Mar del Plata w Argentynie, druga w Londynie, a rok później twórczość artysty uhonorowało najbardziej prestiżowe muzeum sztuki współczesnej, The Museum of Modern Art w Nowym Jorku, organizując indywidualną retrospektywę jego twórczości. Jej otwarcie uświetniła premiera "KrwiPoety", unikalnej sekwencji 33 wideoartów.  

W lutym 2007 cykl ten był prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, a w czerwcu na Biennale w Wenecji. W tym samym roku Lech Majewski stworzył film fabularny "Szklane usta", oparty na cyklu "KrewPoety".  

Zrealizowany w 2001 roku „Angelus” to jeden z niewielu filmów Majewskiego wyprodukowanych w całości w Polsce. Opowiada historię śląskiej grupy różokrzyżowców-górników. Głównym bohaterem jest Teofil Ociepka (obok Nikifora najbardziej znany polski malarz-prymitywista). Co ciekawe, Michael Gibson, pisarz, krytyk i historyk sztuki zafascynowany "Angelusem" zaproponował Lechowi Majewskiemu nakręcenie filmu dokumentalnego o „Drodze Krzyżowej”, obrazie Pietera Bruegla znajdującym się w zborach Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu (podstawą miał być esej Gibsona). Majewski postanowił zmierzyć się z realizacją filmu, nie dokumentalnego jednak, lecz fabularnego. Tak powstał kolejny, obsypany nagrodami film - „Młyn i krzyż”, w którym zagrali m.in. zagrał Rutger Hauer i Michael York.

(na podstawie: http://www.lechmajewski.art.pl/biografia.php oraz http://pl.wikipedia.org/wiki/Młyn_i_krzyż)

ANGELUS

Film fabularny

Produkcja: Polska

Reżyseria: Lech Majewski

Scenariusz: Lech Majewski, Bronisław Maj, Ireneusz Siwiński

Zdjęcia: Adam Sikora

Scenografia: Lech Majewski, Katarzyna Sobańska

Muzyka: Józef Skrzek, Lech Majewski

Rok produkcji: 2001

Czas trwania: 103 min.

Punktem wyjścia dla fikcyjnej filmowej historii jest historia prawdziwa: dzieje zdumiewającego i niezwykłego, w skali światowej, fenomenu, jakim była janowska gmina okultystyczna, działająca na Śląsku w latach 30. i w dwóch pierwszych dekadach powojennych. (materiały dystrybutora)

Uczciwie trzeba przyznać, że takiego filmu jak "Angelus" w polskim kinie jeszcze nie było, a przynajmniej ja takiego nie widziałem. Oryginalna i niesztampowa fabuła dała Majewskiemu ogromne możliwości stworzenia unikalnego świata, w którym codzienna rzeczywistość miesza się z okultyzmem i magią.( Dominik Kubacki, www.filmweb.pl)

Niesamowicie pomysłowy! Mieszanka absurdalnej satyry Felliniego i mistycznego rytualizmu Tarkowskiego.(Tyron Cole, Washington City Paper)