wtorek, 29 września 2020
Cud na Wisłą w Kinie Nokowym - fotorelacja
Mała Zagłada w Kinie Nokowym
źródło: https://dzieje.pl/filmy/premiera-dokumentu-mala-zaglada-na-podstawie-ksiazki-anny-janko-w-maju
W październikowym Kinie Nokowym pokażemy Państwu film, którego projekcja – zaplanowana na marzec – została odwołana z uwagi na pandemię koronawirusa. Film niezwykły.
„Strach jest rodzajem pamięci” napisała Anna Janko w książce pt. „Mała Zagłada”. W 1943 roku mama autorki, Teresa Ferenc - wówczas dziewięcioletnia dziewczynka - przeżyła pacyfikację rodzinnej wsi Sochy. Widziała śmierć rodziców. Zginęli wówczas nieomal wszyscy mieszkańcy Soch, a wieś została spalona. Zarówno książka, jak i film dokumentalny Natalii Korynckiej-Gruz pod tym samym tytułem, będący adaptacją powieści , w poruszający sposób opowiadają o wojnie w jej najrozmaitszych odsłonach, o dziedziczeniu wojennych traum, a także próbie przecięcia „pępowiny strachu”. Oba dzieła otrzymały wiele ważnych nagród.
Sceny dokumentalne w obrazie Natalii Korynckiej-Gruz łączą się z animacją, tworząc swego rodzaju pejzaż świata wewnętrznego trzech bohaterek: matki - Teresy Ferenc, córki - Anny Janko i wnuczki - Zuzanny Majer (nie tylko bohaterki filmu, lecz również autorki wycinankowych animacji).
Po projekcji odbędzie się spotkanie z Anną Janko: poetką, pisarką,
felietonistką, laureatką wielu nagród literackich, autorką adaptowanej
książki, bohaterką filmu i współscenarzystką oraz z jego reżyserką,
współscenarzystką i producentką Natalią Koryncką Gruz – autorką
znakomitych i nagradzanych filmów dokumentalnych i fabularnych.
Wstęp wolny!!!
Uwaga: osoby uczestniczące w wydarzeniu obowiązują maseczki i wypełnienie Oświadczenia.
75 lat po wydarzeniach wojennych, które ukształtowały świadomość trzech pokoleń. Matka, córka i wnuczka przekazują historię wsi Sochy na Zamojszczyźnie, gdzie na oczach dzieci dokonano masakry mieszkańców, wszystkie domy spalono i zbombardowano. O świcie, 1 czerwca 1943 r., zboczami ze wzgórz zeszli Niemcy. Strzelali z karabinów maszynowych do uciekających ludzi, a w domy kulami zapalającymi. Gdy już znaleźli się na dole, dobijali mieszkańców i podpalali to, co zostało. Potem nadleciało dziewięć samolotów, które dokończyły dzieła. Teresa Ferenc miała wtedy 9 lat. Ona i jej młodsze rodzeństwo patrzyli na śmierć matki i ojca, na pożar wsi.
Bohaterką filmu jest mała Teresa, matka narratorki. Widzimy dziecko - ofiarę wojny, jako obiekt opresji, okrucieństwa i zabijania. Mały człowiek, jeśli uchodzi z życiem po tak ekstremalnym doświadczeniu staje się pierwszym ogniwem dziedzicznej traumy. Jak radzimy sobie z wojenną postpamięcią w rodzinie? Czy wojna nigdy się nie kończy?
W skali świata wojna jest zawsze - dalej albo bliżej. W filmie widzimy tragiczny dzień z wielu perspektyw. Narratorka prowadzi rozmowy, przegląda fotografie i dokumenty, opowiada też o innych wojnach, o innych dzieciach: japońskich, kambodżańskich, bałkańskich, rwandyjskich, syryjskich. Nagrania dokumentalne mieszają się z animacją tworząc coś w rodzaju pejzażu świata wewnętrznego
wtorek, 1 września 2020
„Cud nad Wisłą” i muzyka na żywo
„Cud nad Wisłą”
Reżyseria: Ryszard Bolesławski
Scenariusz: Adam Zagórski
Gatunek: Dramat / Wojenny / Niemy
Produkcja: Polska
Premiera: 16 marca 1921
Czas trwania: pierwotnie ok. 80 minut; obecnie - po rekonstrukcji - 53 minuty (do naszych czasów dotrwały jedynie fragmenty filmu)
„Każdy w czyjej piersi bije serce Polaka, miłującego swoją Ojczyznę (…), niech zobaczy wielki obraz w 2-ch seriach Cud nad Wisłą” zachęcał „Kurier Poranny” w 1921 roku. Film powstał niemal równolegle do portretowanych wydarzeń historycznych – bitwy warszawskiej, która zdecydowała o wygranej Polski w wojnie polsko-bolszewickiej. Sekwencje końcowe zawierają dokumentalny zapis wręczenia Józefowi Piłsudskiemu buławy marszałkowskiej 14 listopada 1920 r. Jedną z ról kobiecych zagrała Jadwiga Smosarska – największa gwiazda przedwojennego kina. Ryszard Bolesławski, chwalony za sprawnie zrealizowane sceny batalistyczne, w 1923 roku wyemigrował do Hollywood gdzie kręcił przeboje kasowe z Gretą Garbo i Marleną Dietrich.
(źródło: https://www.polin.pl/pl/wydarzenie/cud-nad-wisla )
Marcin Pukaluk
Kompozytor, performer i producent muzyczny. Od 10 lat zajmuje się wykonywaniem muzyki na żywo do filmów niemych. Ma na swoim koncie 2 solowe płyty z muzyką filmową oraz setki seansów z muzyką na żywo! Grał do filmów niemych na prestiżowych festiwalach w Polsce (American Film Festival, Plus Camerimage czy Sputnik nad Polską) oraz na dużych, międzynarodowych festiwalach, m.in. Denver Film Festival, Batumi International Art-House Film Festival czy też najstarszy i największy festiwal filmu niemego na świecie Pordenone Silent Film Festival.
Jest zwycięzcą organizowanego przez Vivarto konkursu na najlepszą autorską muzykę do słynnej komedii "Generał" Bustera Keatona (2011) oraz laureatem I nagrody w konkursie taperskim festiwalu Muzyka na Plan w Tarnowskich Górach (2012).
Jego muzyka pojawiała się w pierwszej dziesiątce Listy Przebojów Muzyki Filmowej RMF Classic.
Sebastian
Adamkiewicz
Doktor nauk humanistycznych, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego. Muzealnik, adiunkt w dziale historycznym Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi. Współpracownik Dziecięcego Uniwersytetu Ciekawej Historii, publicysta portalu historycznego Histmag.org. Autor i uczestnik wielu projektów z zakresu edukacji historycznej i popularyzacji historii. Jego zainteresowania koncentrują się wokół historii Polski wczesnonowożytnej, dziejów polskiego ruchu rewolucyjnego, historii tożsamości i propagandy, oraz kultury elit władzy.
( źródło: https://www.historiaposzukaj.pl/nasi_autorzy,693,autor_sebastian_adamkiewicz.html )